Shiro reading Journey and Journey

ความลับของเอี้ยก้วย และเซียงเล้งนึ้ง.       จริงก็ไม่ใช่ความลับอะไรหรอก แต่เป็นเรื่องหนึ่งที่ติดค้างในใจเรามานาน       เรื่องมันมีอยู่ว่า เราอ่านนิยายเอี้ยก้วย จอมยุทธเจ้าอินทรี ชะ จนถึงตอนที่เล้งยี้ เข้าหุบเขาไร้รัก ละเจอกะก้วยยี้ โอ้วววววว ตื่นเต้น ตอนพิมพ์ยังตื่นเต้นอยู่เลย 555 ละถึงตอนแนะนำตัว เล้งยี้ ดัน ปลอมชื่อ เป็น แม่นางลิ้ว พอเอี้ยก้วยได้ยิน ก็งงไปแว่บนึง ละก็ยิ้มทั้งน้ำตา ว่าท่าน ยังไม่ลืมก้วยยี้ ท่านใช่แซ่ลิ้ว ท่านยังไม่ได้ลืมข้าพเจ้า!!      ตอนนั้นเราก็ เห้ยยยยยย มันมีอะไร ทำไม แซ่ลิ้ว มันเกี่ยวอะไร ทำไมทำให้เอี้ยก้วยคิดไปแบบนั้น เราหาข้อมูล ค้นคว้าอยู่นาน แต่ก็ไม่เจอ ได้แต่เก็บความสงสัยไว้อย่างนั้น ตอนอ่านน่าจะ ม.3 ได้        จนนนนนกระทั่ง เราได้ไปปักกิ่ง เกือบ 10 ปีนับจาก ม.3 ตอนนั่งในรถบัส ไกด์ก็ให้มอง 2 ข้างทาง พูดถึง ต้นไม้ดอกไม้ไปเรื่อย จนมาถึง ต้นไม้ที่ปักกิิ่งนิยมปลูกมาก เพราะ ปลูกแล้วหน้าหนาวก็ยังมีใบ ต้นนั้น คือ ต้นหยาง ต้นหยาง...เราทวนชื่อซ้ำเบาๆละ โอ้โหหหห เกือบลุกตะโกน มันเหมือนกับเอามาปะต...

เอี๊ยบไค VS. โป่วอั้งเสาะ        ในชุดมีดบินลี้น้อยของ โกวเล้ง ประกอบด้วย มีดบินไม่พลาดเป้า, จอมเสเพลชายเพล,เหยี่ยวเดือนเก้า, ขอบฟ้า จันทรา ดาบ, มีดบินกรีดฟ้า (แม้ว่าเรื่องหลังสุดโกวเล้ง บอกเล่าเรื่องราวให้เพื่อนท่านนึงเขียนให้ก็ตาม) 3 ใน 5 เล่มนี้ มีตัวละคร 2 ตัว โลดแล่น ซึ่งก็คือ เอี๊ยบไค และ โป่วอั้งเสาะ         เราเคยคิดเล่นๆว่า ถ้า 2 คนนี้ต่อสู้กัน ใครก็เก่งกว่ากัน ใครจะชนะ ในใจเราเทไปให้เอี๊ยบไค เพราะเราชอบเอี๊ยบไคมากกว่า ถึงไม่ได้ชอบ แต่เราก็คิดว่าเอี๊ยบไคจะชนะแน่ๆ          เอี๊ยบไคเป็นคนที่เก่ง ฉลาดเกินมนุษย์มาก เรื่องราวเล็กๆแค่ฝุ่นลอยมา ยังจับมาวิเคราะห์ม้วนไปม้วนมาได้ แต่ละเรื่องก็ต้องรู้จนถึงที่สุด พูดถึงฝึมือ ก็ยิ่งเทพ มีดของเขานั้น ไม่มีวันพลาด ไม่มีใครเคยเห็นมีดเล่มนั้น จนเมื่อเย็นวาบที่คอหอย ก็ตายซะแล้ว ที่เก่งกว่านั้นคือ เขาแทบไม่ต้องใช้มีดเลย ไม่มีใครกล้าลองสู้กะเขาด้วยซ้ำ ชื่อ เอี๊ยบไค และ มีดที่ยาว 3 นิ้ว 7 หุน ก็ชนะแล้ว       โป่วอั้งเสาะ นั้น ในความคิดเรา เขาเหมือนเป็นศูนย์รวมคว...