Shiro.04 ความลับของเอี้ยก้วย และเซียงเล้งนึ้ง

ความลับของเอี้ยก้วย และเซียงเล้งนึ้ง.

      จริงก็ไม่ใช่ความลับอะไรหรอก แต่เป็นเรื่องหนึ่งที่ติดค้างในใจเรามานาน

      เรื่องมันมีอยู่ว่า เราอ่านนิยายเอี้ยก้วย จอมยุทธเจ้าอินทรี ชะ จนถึงตอนที่เล้งยี้ เข้าหุบเขาไร้รัก ละเจอกะก้วยยี้ โอ้วววววว ตื่นเต้น ตอนพิมพ์ยังตื่นเต้นอยู่เลย 555 ละถึงตอนแนะนำตัว เล้งยี้ ดัน ปลอมชื่อ เป็น แม่นางลิ้ว พอเอี้ยก้วยได้ยิน ก็งงไปแว่บนึง ละก็ยิ้มทั้งน้ำตา ว่าท่าน ยังไม่ลืมก้วยยี้ ท่านใช่แซ่ลิ้ว ท่านยังไม่ได้ลืมข้าพเจ้า!!

     ตอนนั้นเราก็ เห้ยยยยยย มันมีอะไร ทำไม แซ่ลิ้ว มันเกี่ยวอะไร ทำไมทำให้เอี้ยก้วยคิดไปแบบนั้น เราหาข้อมูล ค้นคว้าอยู่นาน แต่ก็ไม่เจอ ได้แต่เก็บความสงสัยไว้อย่างนั้น ตอนอ่านน่าจะ ม.3 ได้
 
     จนนนนนกระทั่ง เราได้ไปปักกิ่ง เกือบ 10 ปีนับจาก ม.3 ตอนนั่งในรถบัส ไกด์ก็ให้มอง 2 ข้างทาง พูดถึง ต้นไม้ดอกไม้ไปเรื่อย จนมาถึง ต้นไม้ที่ปักกิิ่งนิยมปลูกมาก เพราะ ปลูกแล้วหน้าหนาวก็ยังมีใบ ต้นนั้น คือ ต้นหยาง ต้นหยาง...เราทวนชื่อซ้ำเบาๆละ โอ้โหหหห เกือบลุกตะโกน มันเหมือนกับเอามาปะติดปะต่อละ โป้ะเชะ เราไม่เคยรู้ไง หาแต่ เอี้ยกับลิ้ว เกี่ยวข้องยังไง แต่ไม่เคยนึกเลย ว่า มีต้นหลิว ก็ต้องมีต้นหยาง หลิวกับหยางล้วนเป็นต้นไม้ เอี้ย ภาษาแต้จิ๋ว หยาง ภาษาจีนกลาง ลิ้ว ภาษาแต้จิ๋ว หลิว จีนกลางจริงๆน่าจะใช่นะ เหตุผลนี้แหละ แต่ไม่เคยยืนยันกะใครนะ แต่ใช่แหละ ต้องใช่สิ ดีใจ

    "หยางกับหลิว"

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

Shiro.10 : บทความนี้ขอมอบแด่ อี้ฉีจวิน ชายผู้บูชาความรัก

Shiro.03 เอี๊ยบไค VS. โป่วอั้งเสาะ

Shiro.06 : บันทึกซีรีย์จีน 01